Wat maakt een team succesvol? 6 factoren

If you have a problem, if no one else can help, and if you can find them....

Ja! Mijn inspiratiebron voor teams. En werken in teams. Zodra het mag gaat de muziek keihard aan en zing ik uit volle borst mee. Mijn manier om positieve energie te krijgen. Maar het is meer. Het is ook mijn inspiratiebron voor de vraag wat een team nou eigenlijk succesvol maakt. Zoals Hannibal keer op keer de goede strategie bedacht. De kwaliteiten van zijn teamleden aansprak. En door acties de verbinding wist te realiseren. Zo wil ik ook met teams aan de slag. Want ja, ook voor mij geldt

I love it when a plan comes together

Dit blog is onderdeel van de blogreeks “Hoe zorg jij voor een succesvol team?” Geïnspireerd op een vraag van een collega ging ik stil staan. Reflectie. Zelfbeschouwing. Hoe doe ik dat nu eigenlijk in mijn team? Wat vind ik belangrijk in een team? En wat gaat er goed? En hoe kan het beter? Deze vragen die als vanzelf oppoppen ga ik de komende weken proberen te beantwoorden. In een blogreeks over het creëren van een succesvol team. Gebaseerd op mijn ervaringen.  Over het faciliteren van een teambijeenkomst schreef ik mijn eerste blog in deze reeks. 

Deze week staat mijn achtergrond, de uitgangspunten en een beetje theoretische onderbouwing centraal voor de vraag ‘Wat is een succesvol team?’

Voordat ik inga op een succesvol team is het natuurlijk de vraag wat succes en succesvol nou eigenlijk is. Bij succesvol denkt u wellicht meteen aan goede prestaties. Resultaten. Kpi’s. In het geval van veiligheid, 0 ongevallen. Mooie lovenswaardige doelen. Maar doen we daarmee recht aan de mensen in de teams? En focussen we dan niet teveel op alleen de resultaten?

In mijn beleving is het goed om te kijken naar de doelen, de resultaten. Maar om daar te komen is er een inspanning nodig. Een actie. Een product dat moet worden gemaakt. En dan komen mensen in actie. Een product of een actie dat ergens toe dient. Waarbij de waarom-vraag centraal staat, maar dan niet als alleen ‘harde cijfermatige’ kpi. Maar als betekenisgevende richting voor het team. 

Wat mij betreft kan een team succesvol zijn als er aandacht is voor de bezieling, de reden waarom je juist in dit team of in deze organisatie werkt. Ook wel de purpose genoemd. En er aandacht is voor alles wat je doet om hieraan bij te dragen. Met de producten. Met de acties. Met de mensen. 

Maar wat maakt een team dan succesvol? Wat zijn dan de factoren die je kan beïnvloeden om een succesvol team te zijn? Die vraag intrigeert mij. En dan keer ik even terug naar mijn inspiratiebron. Niet om nou te zeggen dat iedereen als the A-team aan de slag moet. Maar om te kijken welke kenmerken van dit team mij nou inspireren. 

De verhaallijn is dat de A-team mensen helpt die onrecht wordt aangedaan. Zelf worden ze achterna gezeten door het leger (het kwaad). En soms gaat het ook mis. Maar door uitzonderlijk samenspel van kwaliteiten van het team komt het altijd weer goed. 

In the A-team heeft elk teamlid zijn eigen rol. Het zijn een stelletje vreemde figuren bij elkaar. Normaal gesproken zouden dit waarschijnlijk geen vrienden zijn van elkaar. Dat hoeft dus ook niet. Maar ze respecteren elkaar. En elkaars eigenheid. Zo heeft ‘Gekke Murdoch’ zijn rol. BA Baracus heeft vooral brute kracht. Maar ook vliegangst dat wordt geaccepteerd. En Face krijgt dingen voor elkaar, organiseert alles en met zijn charme gaan er deuren open. En de leider Hannibal is de strateeg. Degene die de plannetjes uitdenkt.  

Wat ik dan heel grappig vind is dat dit natuurlijk uitgesproken karakters zijn. Zo uitvergroot, dat het bijna niet kan. En dat maakt het leuk. Maar wat ik ook fascinerend vind is dat iedereen zich wel in een van de karakters (of misschien meer) kan herkennen. Want bij jij de leider met visie? Of ben jij de ‘advocaat van de duivel’ die zorgt voor een goede besluitvorming? Misschien heb jij kwaliteiten (kracht) die je goed in kan zetten? Of ben jij degene met charisma die alles voor elkaar krijgt? Tot slot ben jij juist de nar in het team, degene die voor de ‘jeu’ en de ontspanning zorgt? 

En dat is wat ik meeneem van de A-team. Waardeer en benut elkaars kwaliteiten. Vrienden hoef je niet te zijn. Maar je kan wel elkaars kwaliteiten waarderen en expliciet benutten. 

Maar goed. Dit is ervaring. Onderbuikgevoel. De vraag die ik ook heb, is wat er op basis van onderzoek nou bekend is over succesvolle teams.  Er is veel gepubliceerd en geschreven over teamsucces en teamontwikkeling. 

Zo stuitte ik op het omvangrijke en indrukwekkende project Aristoteles van Google. Zij hebben meer dan 100 teams bestudeerd en data vergeleken. Het opvallende daarin was eigenlijk dat het niet zo veel uitmaakt wie er in een team zit, maar vooral hoe het team met elkaar omgaat. 

Uit het grote onderzoek heeft Google 5 bouwstenen gehaald voor succesvolle teams:

1.  Teams geloven dat hun werk belangrijk is
2. Teams hebben het gevoel dat hun werk van betekenis is
3. Teams hebben duidelijke doelen en afgebakende rollen
4. Teamleden kunnen op elkaar rekenen
5. Teams hebben psychologische veiligheid nodig

En wat mij het meest raakt in dit onderzoek is de volgende uitspraak uit het artikel in de NY Times over Project Aristoteles:

"What Project Aristotle has taught people within Google is that no one wants to put on a ‘‘work face’’ when they get to the office. No one wants to leave part of their personality and inner life at home. But to be fully present at work, to feel‘‘psychologically safe,’’ we must know that we can be free enough, sometimes, to share the things that scare us without fear of recriminations."

Niemand wil zijn werk-gezicht opzetten op het werk. En dus een deel van jezelf thuis achterlaten. En dat is precies hoe ik het ervaar. Maar dat is ook precies zo ontzettend lastig voor mensen. En voor organisaties. Want is het niet zo, dat er allerlei verwachtingen zijn? Allerlei beelden zijn bij hoe je zou moeten functioneren? Aan welke competenties je moet voldoen? Hoe kan je dan je eigen persoonlijkheid volledig meenemen in je werk? En welk beeld wil jij uitstralen?

En dan komt het antwoord: psychologische veiligheid. En wie anders dan Amy Edmonson kan dit beter uitleggen (zie video). En zoals zij zegt, betere teams maken meer fouten. Niet omdat ze meer fouten maken dan minder succevolle teams, maar omdat ze er meer over spreken.

Het je durven uitspreken is dus van essentieel belang voor het goed functioneren van een team. En dat kan met psychologische veiligheid. Psychologische veiligheid komt erin de kern op neer dat je vrij kan zijn om te zeggen wat je wilt. Geen angst voor repercussies. Kernwoorden die hierbij horen zijn vertrouwen, transparantie en kwetsbaarheid. Zodat je jezelf durft uit te spreken. En recent voegt Amy er ook het luisteren aan toe. Want ja, als iedereen zich durft uit te spreken, maar er luistert niemand, wat gebeurt er dan? Ja. Dan stopt het hele feest. En ben je terug bij waar je was. Of misschien een niveautje lager. En hoe je dat kan doen dat luisteren, daar schreef ik eerder een blog over.

Ok, psychologische veiligheid is dus de basis. Maar hoe zorg je daar dan voor? Zoals ik al startte met het A-team vind ik het persoonlijk en gebaseerd op mijn ervaringen (en overigens ook op wat literatuur over werkgeluk) dat het waarderen en benutten van elkaars kwaliteiten erg van belang is. Vaak onderstaan er onenigheden tussen teamleden of irritaties omdat we op elkaars valkuilen zitten te drukken.

Mijn ervaring is dat het openbreken van het gesprek over deze irritaties en valkuilen het beste lukt als we kijken naar elkaars kwaliteiten maar ook de schaduwkanten die erbij horen. Dan ontstaat er begrip. En is er nieuwe taal ontstaan om met elkaar te praten over het werk en de afspraken die je met elkaar maakt.

Daarnaast is het iets samen maken (zelfsturing), iets produceren dat van waarde is ook van belang. Als je weet waar je het voor doet (purpose) dan voel je je gewaardeerd. Je voegt iets toe. En je weet dat dat wat je doet ook aansluit bij je eigen betekenisgeving. En het feit dat je samen aan de slag bent, elkaar goed kent, elkaar respecteert betekent dat er gewerkt wordt aan verbinding. En die verbinding is nodig om je kwetsbaarheid te kunnen laten zien. En met je kwetsbaarheid en je dus durven uitkomen voor je sterke kanten, je zwakke kanten, maar ook dat wat jij belangrijk vindt, dat wat voor jou van betekenis is, leidt tot meer creativiteit. 

En eigenlijk werk je dan precies aan datgene dat Google met veel data bewezen heeft: psychologische veiligheid.

Daarmee kom ik op de volgende uitganspunten waar ik in geloof: 

1.  Een team is succesvol als je ieders kwaliteit waardeert en benut (autonomie en sterke kanten benadering)
2. Een team is succesvol als je gezamenlijk iets ‘maakt’ wat de ‘klant’ graag wil (zelfsturing en planning)
3. Een team is succesvol als je weet waar en voor wie je het doet (purpose, betekenisgeving)
4. Een team is succesvol als je kwetsbaar kan en durft te zijn (vertrouwen en psychologische veiligheid)
5. Een team is succesvol als je creativiteit de ruimte geeft (creativiteit)
6. Een team is succesvol als je verbinding ervaart met de teamleden (verbinding)

De komende weken licht ik de 6 factoren uit. Ga ik in op wat het is. En hoe je hier aan kan werken. Voor nu is mijn vraag aan u:

Wat maakt voor u een team succesvol? Deel het hier, dan inspireert u mij en anderen weer!

Wekelijks nieuwe inspiratie ontvangen? Meld je aan: 

Inspiratiebronnen voor dit blog:

Artikel in de NY Times over project Aristoteles van Google: https://www.nytimes.com/2016/02/28/magazine/what-google-learned-from-its-quest-to-build-the-perfect-team.html

Amy Edmonson over psychologische veiligheid op het werk, https://youtu.be/LhoLuui9gX8

En natuurlijk de A-team.